Olmazsa Olmaz Merhaba Yazısı

İnterior Strandgade- Vilhelm Hammershoi

( np- Ederlezi~ Beirut)

Merhaba sevgili ziyaretçim, her şeyden önce hoş geldin.

Umarım birlikte uzun bir yola çıkmışızdır ve bundan ikimizin de haberi yoktur.

Ben Anna Karenina. Bunları, benim için yazılan kalınca bir kitaptan güç ve cesaret alarak yazıyorum. Masamın üstünde, bilgisayarımın yanında duruyor ve her cümlemden sonra bana göz kırpıyor.

Blog açma fikri aklıma ilk ne zaman geldi hatırlamıyorum fakat yazmak uzun süredir aklımda. Birkaç teşebbüse girişsem de devamlılık arz etmesi için hiçbir şey yapmadım. Dolayısıyla hepsi teşebbüs aşamasında kaldı. Ben de eğer yazdıklarımı birilerine sunarsam – sadece sunarsam; okunması, eleştirilmesi, beğenilmesi ya da beğenilmemesi şu an gündemimde değil- bu işi daha büyük bir ciddiyet ve şevkle yapacağımı düşündüm.

Yazmadaki öncelikli amacım kafamdaki henüz düşünce bile olmamış bilgi, gözlem, yorum kırıntılarını temellendirmek, araştırmalarımı çeşitlendirip paylaşmak. Temellendirme hususunda yazmanın bana ciddi yardımı dokunacağına eminim.

Gerçi bunu blogtan önce de yaptığımı düşünüyorum. “text” formatındaki sosyal medya ile aram genelde iyidir. Uzun süre twitter kullandım, çaylak da olsam bir ekşi sözlük hesabım var. Fakat ikisinin de blog kadar kullanışlı ve bireysel olduğunu düşünmüyorum. Ayrıca tam ihtiyacım olan konsepte de sahip değiller. Ama bu zamana kadar yazma ve paylaşma dürtülerimi kamçılayan unsurlardandılar.  Bu konuda da başarılı bir seçim yaptığımı varsayıyorum.

Blog açma hikayem kısaca böyle. Bir yaz günün güneşin yavaş yavaş çekilmeye başladığı ama sıcağın gitmediği saatlerinde ilk yazımı yazdım ve içine diğer birçok yazımın da girmesini umduğum klasörüme yerleştiriyorum.

Görüşmek üzere.